Blogtip

Het heeft een hele tijd geduurd, maar eindelijk is ie er: de nieuwe website van collega Robin! Hij was het al maanden van plan, en eigenlijk geloofde ik er al lang niet meer in, maar vandaag heb ik ontdekt dat ie up & running is, én dat Robin ook weer geregeld blogt!
Robin is tegenwoordig trouwens ook elke week te zien aan het einde van Vlaanderen Vakantieland: hij maakt reportages over vragen van kijkers. Er zijn er nu al 2 uitgezonden, en volgens mijn eigen bescheiden mening doet ie dat geweldig. Binnenkort ga ik wel eens een dagje met hem op pad om eens mee te maken hoe het in z'n werk gaat, zo'n reportage maken. Lijkt me leuk!

Clouseau in Disneyland Parijs

Ik moet zo meteen mijn bed in, want morgen (of beter: straks) moet ik eruit voor de vogels beginnen te fluiten: om 6u vertrekken de bussen met 300 Donnaluisteraars naar Disneyland Parijs voor de albumvoorstelling van Clouseau aldaar, en ik ga mee. Ik begeleid 1 van de 5 bussen, heen en terug op 1 dag, maar voor de rest mag ik zelf ook genieten van een heerlijke dag in Disneyland en bij Clouseau.

Er zal niet zo heel veel tijd zijn om attracties te doen, maar 1 staat bovenaan mijn lijstje: de "Rock 'n Rollercoaster with Aerosmith" (foto). Toen het Walt Disney Studios Park (vlak naast het echte Disneyland park) een 5-tal jaar geleden zijn deuren opende, was ik één van de gasten: 2 dagen pure luxe en fun in Disneyland zelf en de Walt Disney Studios, samen met een pak nationale en internationale bekenden (ik zal nooit Cliff Richard vergeten in zijn lichtblauwe glitterpak dat schreeuwde 'kijk naar mij'). 1 groot nadeel: ik was zwanger en mocht in geen enkele snelle attractie. Net nu er geen wachtrijen waren!!! S, die met mij mee was, ging 5 keer na elkaar in de rollercoasters. Ik stond braaf en vol spijt te wachten.

Tot nu dus. Morgen is het het eerste dat ik doe! Aerosmith, here I come!

Roem is relatief

Enkele dagen geleden was er bezoek op de Donnaredactie: 3 meisjes en 3 jongens, samen de Nederlands-Britse groep XYP. En om ons ervan te overtuigen dat ze geweldig konden zingen en leuke nummers hadden, zongen ze er ter plekke 2 live en akoestisch.
Het klonk goed en leuk. En dat was het dan. Net niet goed genoeg voor een plek in de Donna-playlist, want de single klonk toch nog net ietsje anders dan de akoestische versie. Niet slecht, maar ook niet waauw.
Na enig onderzoek bleek de groep al mega in Nederland: daar hebben ze een nummer 1-hit gescoord en treden ze op voor Koninginnedag. Oranje boven dus! Ons lieten ze eerder blauw-blauw.
En zo zie je maar hoe relatief roem wel is. In Nederland worden ze wellicht onder de voet gelopen bij een optreden, worden ze gestalkt en geadoreerd. Bij ons was het: hé fijn bedankt voor het intermezzo, en nu gaan we weer netjes aan het werk.
Wie weet zat tussen die meisjes wel de nieuwe Madonna, of tussen die jongens de nieuwe Robbie Williams. Net daarom zet ik er iets over op mijn blog. Zodat ik nooit meer vergeet dat ik ze ooit vanop 1 meter afstand heb gezien.

De zomer komt!

Het was niet alleen aan het geweldige weer van de voorbije dagen te merken, maar ook bij Donna: we zijn druk bezig met het de organisatie van het zomerevent. Na jaren van Zomertoers en vorig jaar Donna's Summercity doen we dit jaar weer iets helemaal anders! Ik mag absoluut nog niks verklappen, maar dat het verrassend zal zijn, dat staat vast.

Voor mijzelf betekent het veel werk, want ik volg alles op, maar ik heb er ongelooflijk veel zin!

We hebben de voorbije dagen ook gebrainstormd over allerlei spannende en spectaculaire acties die we dit en volgend jaar nog willen doen, en er zijn heel toffe ideeën uit voort gekomen, dus hou Donna goed in de gaten!

Vandaag op de wekelijkse VRT-persconferentie is er trouwens nog iets heel bijzonders aangekondigd: onze eigen Kristien Maes (zie foto) wordt de nieuwe wrapper van Ketnet! Toen ze zelf een tweetal weken geleden het nieuws kreeg dat zij als beste uit de auditie was gekomen was ze zo enthousiast dat ze tijdens haar uitzending (waar ze het nieuws te horen kreeg) de studio uitliep om 1 verdieping hoger op de redactie te komen juichen. We waren met z'n allen zoooooo blij voor haar! Op 1 mei begint ze, en ik ben heel benieuwd, want we hebben er nog niks van te zien gekregen... Na de persconferentie vandaag werd ze trouwens meteen al belaagd door een aantal journalisten die alles over haar wilden weten. Ze zal meteen begrepen hebben dat televisiebekendheid toch iets anders is dan elke dag op de radio presenteren...

Vreugde en schande

Ik moest vanavond kiezen: kijken naar de Kom Op Tegen Kanker-show op één, of Idool op VTM. Het werd het eerste, waar ik tot mijn grote vreugde zag dat er een geweldig bedrag was ingezameld en dat Stan Van Samang uit de kleren mocht ;-) Toen die show afgelopen was zapte ik gezwind naar VTM, waar volgens mijn tv-gids op dat moment deel 2 van Idool moest beginnen. Niet was minder waar: Idool kwam er pas over een half uur aan, na het laatste deel 'Godzijdank', een gedrocht van een zogezegd humoristische improvisatieshow op VTM.
Het is niet de eerste keer dat ik een half uur moet wachten op de uitslag van Idool. 2 weken geleden, toen Idool ook nog op zaterdag zat, werd mij nog een half uur Foute Quiz opgedrongen, terwijl mijn tv-gids duidelijk een ander programmaschema aangaf.
Ik verdenk VTM van gesjoemel. Ze weten dat Idool een kijkcijferkanon is. En ze weten dat iedereen de uitslag wil kennen. En dus geven ze in hun programmagids aan dat deel 2 er een half uur vroeger aan komt dan wat écht gepland is, waardoor de kijkcijfers van draken zoals Godzijdank en de Foute Quiz omhoog gekrikt worden. Ik overweeg om volgende keer gewoon te gaan slapen. Ik zal de volgende dag op internet wel lezen wie er afgevallen is. Pfft...

Ik blog, jij blogt, al mijn collega's bloggen

Ik overdrijf een beetje, ik geef het toe: een aantal van mijn collega's bloggen. Maar het zijn er meer dan ik dacht, en dan bedoel ik "collega's" heel ruim: VRT-medewerkers.
Hoe ik dat te weten gekomen ben? Ik kreeg vorige week een mail van de dienst interne communicatie, met de vraag of ik voor het bedrijfsblaadje wilde meewerken aan een artikel over bloggers, want ze hadden ontdekt dat ik er een blog op nahield. En in CC stonden al die anderen die zich ook schuldig maken aan een beetje exhibitionisme op het web. En ach ja, als je zo enkele keren per week een stuk van je leven op het internet zwiert, dan kan dat bedrijfsblad er ook nog wel bij.
Ik ben eigenlijk benieuwd welke andere Donna-bloggers hebben ingestemd met een interview. We praten daar namelijk niet over, we lezen het wel op elkaars blog ;-)