Tower of Terror
Eerst effe tussen haakjes: mijn auto heeft nieuwe remblokjes en remschijven, en voor de rest is er niks abnormaals ontdekt. Oef!
Zaterdag werd in Disneyland Parijs de nieuwe attractie Tower of Terror feestelijk geopend. We hadden bij Donna een wedstrijd gespeeld waarbij 100 luisteraars een ticket konden winnen voor die dag, lunch én fastpass inbegrepen. Om de mensen 's middags op te vangen bij de lunch ging ik er ook naartoe, en uiteraard ook om die Tower eens uit te testen. In laatste instantie besliste S om met kindjes mee te gaan, dus vertrokken we om 7 u 's ochtends met de auto naar Parijs. Om iets over 11 waren we er. Eerst snel de tram tour in het Walt Disney Studios Park gedaan (de kindjes waren behoorlijk geschrokken van de ontploffing met overstroming die onze tram net niet bereikte), en dan gaan lunchen. Pieter en Dries van Disney hadden er niet alleen voor gezorgd dat we met onze luisteraars konden genieten van een heerlijk lunch buffet (ik heb in al die keren dat ik in Disneyland was nooit zo lekker gegeten als deze keer!), ze hadden het ook voor mekaar gekregen dat een heleboel Disneyfiguren langs kwamen in ons gereserveerde deel van het restaurant: Pluto, Mickey, Katrien (mevrouw Donald Duck), Knabbel en Babbel, en Kapitein Haak. Ze bleven allemaal erg lang hangen, tot iedereen met hen op de foto was geweest.
Nadien snel terug naar de Walt Disney Studios voor de Tower of Terror. Omdat we de kindjes mee hadden konden we er niet samen in. S ging met hen naar Animagique, terwijl ik met mijn fastpass de rij wachtenden kon omzeilen om meteen voor de eerste deur terecht te komen. Toen die open ging stond er een hotelbediende achter, die nogal doods geschminkt was. Akelig! Na een kort filmpje over hoe het hotel eind jaren '30 door een aardbeving en brand ofzo ten onder ging en nu heropgericht werd, kwamen we uiteindelijk in De Lift terecht. We moesten allemaal op een stoeltje gaan zitten, slechts vastgegespt met een simpele riem over de schoot. En toen begon het. In het pikdonker schoot de lift omhoog, en weer enkele verdiepingen naar beneden. Weer omhoog, waar de ramen open gingen en je uitzicht had op Disneyland en omstreken, om maar te illustreren dat het kweetniehoe hoog was! Ramen dicht en vrije val naar beneden, na enkele verdiepingen weer naar boven enzovoort. Ik heb nog nooit zo hard gegild als toen!!! Het was tien keer spannender dan de wildste rollercoaster waar ik ooit heb ingezeten, omdat de rit zo onvoorspelbaar is. Bij de Space Mountain en de Rock 'n Rollercoaster ga je keihard vooruit en is het ook best spannend, maar je weet tenminste dat je altijd vooruit gaat. In de Tower of Terror kan je niet voorspellen wat er gaat gebeuren, en dat maakt het echt super!!!
Nadien zijn we nog met z'n allen in de vliegende tapijten geweest, we hebben Cars gedaan, en dan in het Disneyland park nog It's A Small World, de paardenmolen, Pinokkio, we hebben de parade gezien en cadeautjes gekocht.
Het weer was niet zo geweldig: droog, regen, droog, regen, enzovoort. Aan het einde van de dag waren mijn sokken nat en had ik het koud, maar het voordeel van het slechte weer was dat veel dagjesmensen niet waren opgedaagd, waardoor de wachttijden aan de attracties minimaal bleven (5 à 10 minuten aanschuiven: luxe!).
Toen het park om 18u de deuren sloot hadden we nog lang niet alles gedaan wat we wilden doen, maar we waren voldaan. 't Was goed geweest. Alleen jammer dat het zo ver rijden is...
Zaterdag werd in Disneyland Parijs de nieuwe attractie Tower of Terror feestelijk geopend. We hadden bij Donna een wedstrijd gespeeld waarbij 100 luisteraars een ticket konden winnen voor die dag, lunch én fastpass inbegrepen. Om de mensen 's middags op te vangen bij de lunch ging ik er ook naartoe, en uiteraard ook om die Tower eens uit te testen. In laatste instantie besliste S om met kindjes mee te gaan, dus vertrokken we om 7 u 's ochtends met de auto naar Parijs. Om iets over 11 waren we er. Eerst snel de tram tour in het Walt Disney Studios Park gedaan (de kindjes waren behoorlijk geschrokken van de ontploffing met overstroming die onze tram net niet bereikte), en dan gaan lunchen. Pieter en Dries van Disney hadden er niet alleen voor gezorgd dat we met onze luisteraars konden genieten van een heerlijk lunch buffet (ik heb in al die keren dat ik in Disneyland was nooit zo lekker gegeten als deze keer!), ze hadden het ook voor mekaar gekregen dat een heleboel Disneyfiguren langs kwamen in ons gereserveerde deel van het restaurant: Pluto, Mickey, Katrien (mevrouw Donald Duck), Knabbel en Babbel, en Kapitein Haak. Ze bleven allemaal erg lang hangen, tot iedereen met hen op de foto was geweest.
Nadien snel terug naar de Walt Disney Studios voor de Tower of Terror. Omdat we de kindjes mee hadden konden we er niet samen in. S ging met hen naar Animagique, terwijl ik met mijn fastpass de rij wachtenden kon omzeilen om meteen voor de eerste deur terecht te komen. Toen die open ging stond er een hotelbediende achter, die nogal doods geschminkt was. Akelig! Na een kort filmpje over hoe het hotel eind jaren '30 door een aardbeving en brand ofzo ten onder ging en nu heropgericht werd, kwamen we uiteindelijk in De Lift terecht. We moesten allemaal op een stoeltje gaan zitten, slechts vastgegespt met een simpele riem over de schoot. En toen begon het. In het pikdonker schoot de lift omhoog, en weer enkele verdiepingen naar beneden. Weer omhoog, waar de ramen open gingen en je uitzicht had op Disneyland en omstreken, om maar te illustreren dat het kweetniehoe hoog was! Ramen dicht en vrije val naar beneden, na enkele verdiepingen weer naar boven enzovoort. Ik heb nog nooit zo hard gegild als toen!!! Het was tien keer spannender dan de wildste rollercoaster waar ik ooit heb ingezeten, omdat de rit zo onvoorspelbaar is. Bij de Space Mountain en de Rock 'n Rollercoaster ga je keihard vooruit en is het ook best spannend, maar je weet tenminste dat je altijd vooruit gaat. In de Tower of Terror kan je niet voorspellen wat er gaat gebeuren, en dat maakt het echt super!!!
Nadien zijn we nog met z'n allen in de vliegende tapijten geweest, we hebben Cars gedaan, en dan in het Disneyland park nog It's A Small World, de paardenmolen, Pinokkio, we hebben de parade gezien en cadeautjes gekocht.
Het weer was niet zo geweldig: droog, regen, droog, regen, enzovoort. Aan het einde van de dag waren mijn sokken nat en had ik het koud, maar het voordeel van het slechte weer was dat veel dagjesmensen niet waren opgedaagd, waardoor de wachttijden aan de attracties minimaal bleven (5 à 10 minuten aanschuiven: luxe!).
Toen het park om 18u de deuren sloot hadden we nog lang niet alles gedaan wat we wilden doen, maar we waren voldaan. 't Was goed geweest. Alleen jammer dat het zo ver rijden is...