Birgit

Tuesday, April 08, 2008

Tower of Terror

Eerst effe tussen haakjes: mijn auto heeft nieuwe remblokjes en remschijven, en voor de rest is er niks abnormaals ontdekt. Oef!

Zaterdag werd in Disneyland Parijs de nieuwe attractie Tower of Terror feestelijk geopend. We hadden bij Donna een wedstrijd gespeeld waarbij 100 luisteraars een ticket konden winnen voor die dag, lunch én fastpass inbegrepen. Om de mensen 's middags op te vangen bij de lunch ging ik er ook naartoe, en uiteraard ook om die Tower eens uit te testen. In laatste instantie besliste S om met kindjes mee te gaan, dus vertrokken we om 7 u 's ochtends met de auto naar Parijs. Om iets over 11 waren we er. Eerst snel de tram tour in het Walt Disney Studios Park gedaan (de kindjes waren behoorlijk geschrokken van de ontploffing met overstroming die onze tram net niet bereikte), en dan gaan lunchen. Pieter en Dries van Disney hadden er niet alleen voor gezorgd dat we met onze luisteraars konden genieten van een heerlijk lunch buffet (ik heb in al die keren dat ik in Disneyland was nooit zo lekker gegeten als deze keer!), ze hadden het ook voor mekaar gekregen dat een heleboel Disneyfiguren langs kwamen in ons gereserveerde deel van het restaurant: Pluto, Mickey, Katrien (mevrouw Donald Duck), Knabbel en Babbel, en Kapitein Haak. Ze bleven allemaal erg lang hangen, tot iedereen met hen op de foto was geweest.

Nadien snel terug naar de Walt Disney Studios voor de Tower of Terror. Omdat we de kindjes mee hadden konden we er niet samen in. S ging met hen naar Animagique, terwijl ik met mijn fastpass de rij wachtenden kon omzeilen om meteen voor de eerste deur terecht te komen. Toen die open ging stond er een hotelbediende achter, die nogal doods geschminkt was. Akelig! Na een kort filmpje over hoe het hotel eind jaren '30 door een aardbeving en brand ofzo ten onder ging en nu heropgericht werd, kwamen we uiteindelijk in De Lift terecht. We moesten allemaal op een stoeltje gaan zitten, slechts vastgegespt met een simpele riem over de schoot. En toen begon het. In het pikdonker schoot de lift omhoog, en weer enkele verdiepingen naar beneden. Weer omhoog, waar de ramen open gingen en je uitzicht had op Disneyland en omstreken, om maar te illustreren dat het kweetniehoe hoog was! Ramen dicht en vrije val naar beneden, na enkele verdiepingen weer naar boven enzovoort. Ik heb nog nooit zo hard gegild als toen!!! Het was tien keer spannender dan de wildste rollercoaster waar ik ooit heb ingezeten, omdat de rit zo onvoorspelbaar is. Bij de Space Mountain en de Rock 'n Rollercoaster ga je keihard vooruit en is het ook best spannend, maar je weet tenminste dat je altijd vooruit gaat. In de Tower of Terror kan je niet voorspellen wat er gaat gebeuren, en dat maakt het echt super!!!
Nadien zijn we nog met z'n allen in de vliegende tapijten geweest, we hebben Cars gedaan, en dan in het Disneyland park nog It's A Small World, de paardenmolen, Pinokkio, we hebben de parade gezien en cadeautjes gekocht.
Het weer was niet zo geweldig: droog, regen, droog, regen, enzovoort. Aan het einde van de dag waren mijn sokken nat en had ik het koud, maar het voordeel van het slechte weer was dat veel dagjesmensen niet waren opgedaagd, waardoor de wachttijden aan de attracties minimaal bleven (5 à 10 minuten aanschuiven: luxe!).
Toen het park om 18u de deuren sloot hadden we nog lang niet alles gedaan wat we wilden doen, maar we waren voldaan. 't Was goed geweest. Alleen jammer dat het zo ver rijden is...

Tuesday, April 01, 2008

90's week

't Is deze week "90's Week" op Donna. Heerlijk! De eerste helft van de jaren '90 heb ik als student in Leuven doorgebracht, en nu komen al die fantastische herinneringen naar boven, telkens als ik nummers uit die periode terug hoor. Snap, Culture Beat, Ice MC, The Levellers, enzovoort. En volgende week zaterdag (12/4) zie ik een aantal van die artiesten live aan het werk op I love the 90's, The Party, in de Ethias Arena. Ik heb NU al zin om daar onwaarschijnlijk hard te gaan feesten!!!
Op het einde van de jaren '90 begon ik te werken bij Donna. De foto's van die tijd staan nu ook op onze website. Sommige collega's zijn bijna onherkenbaar! Ik sta er trouwens ook tussen: foto 17 van reeks 2. Help!

Alle remmen los

Letterlijk, vrees ik. Morgen moet mijn auto naar de garage omdat de remmen een ongelooflijk schurend lawaai maken, alsof er geen rubber meer op zit ofzo! Ik was er al een tijdje ongerust over, en toen ik anderhalve week geleden naar de garage belde voor een afspraak bleek morgen de eerste dag te zijn waarop er plaats was. Ik heb het dus gehaald, oef. Benieuwd wat dat grapje mij zal kosten, en of er nog andere dingen gevonden worden die aan reparatie toe zijn. Mijn auto zit over de 170.000 km, dus ik vrees elke keer dat er iets gevonden wordt dat onherstelbaar is zodat dat ik een nieuwe auto moet kopen. In deze periode waarin er nog altijd veel werk aan ons huis is zou dat wel heel slecht uitkomen. Duimen maar...

Tiki Lounge Night


Op Goede Vrijdag (21/3) vond in de Black Pearl in Antwerpen de eerste Tiki Lounge Night plaats. Collega Mark Heyninck moest daar draaien en had ons (de andere collega's) uitgenodigd om dat daar eens 'uit te komen checken'. S en ik spraken eerst met Ann Reymen en Maaike af om een hapje te gaan eten in de Little Buddha, het fantastische restaurant waarover ik hier al eerder een blog postte. Het was alweer heerlijk, en dit keer zaten we aan één van de half ronde tafeltjes op een verhoogje aan de zijkant, waardoor we een perfect zicht hadden op de hele zaak. Thomas Vanderveken zat in ons blikveld, en we hebben hem dan ook meteen mee uitgenodigd voor die Tiki toestanden ;-) Voor de Black Pearl (foto) moesten we in de Braziliëstraat zijn: aan de andere kant van Antwerpen dus, en in een straat waar absoluut een doodse stilte heerste en je het huisnummer moest kennen om te ontdekken dat er zich achter een bijna onzichtbare ingang wel degelijk een club bevond. Enfin, we hebben het gevonden! Het was er tamelijk rustig toen wij er aankwamen, en ook nog toen we rond 0u30 vertrokken. Geen bomvolle keet dus, maar wel leuk. Goeie muziek, mooie club en lekkere cava ;-)
Niet alleen Thomas kwam langs, ook Jan Bosman (long time no see) en Pieter Loridon + vriendin kwamen even een kijkje nemen.
Ik ga zeker nog eens terug, al was het maar om de 4 euro wisselgeld te vragen die de kelner mij nog altijd moet!