15 jaar Donna met Clouseau

Woensdag was het meteen weer een werkdag, maar hij viel wel mee: we zijn er om 10u al ingevlogen met champagne, geschonken door Piet Van Roe (grote VRT-baas ad interim), want Donna bestond dag op dag 15 jaar!
Er waren ook stoelmassages voorzien voor alle medewerkers, maar daar heb ik niet van kunnen profiteren wegens tijdsgebrek. Na enkele dagen vakantie valt er nl nogal wat in te halen, en rond de middag moesten Alain, Hans, Robin en ik ook naar Humbeek waar de jongens van Clouseau hun nieuwe album voorstelde aan de pers. Ze speelden een 5-tal nummers, die geweldig de pan uit swingenden, en dat smaakte alvast naar meer!
Tegen half 3 waren we terug op de redactie, waar het alweer feest was, want nu was Piet Van Roe in hoogsteigen persoon naar onze redactie afgedaald, dus hopla: weer champagne! Kurt van platenfirma ARS kwam dan ook nog langs met een gigantische mand paaseitjes tgv onze verjaardag, en de VAR (onze reclameregie) had voor een snoeptaart gezorgd, dus het feest was compleet. Jarig zijn heeft zo zijn fijne kantjes ;-) Op naar de 20!

't Was super!

Sinds dinsdagavond zijn we terug van Tunesië: 6 collega's van Donna, 2 begeleiders van Jetair en een stuk of 40 luisteraars. Het was gewoonweg zalig!!!

Het weer was een pak beter dan voorspeld (we hebben elke dag in bikini aan 't zwembad gelegen), we hadden een hele toffe groep met veel jonge mensen, het hotel was zéér in orde (mij kamer leek wel een balzaal), en we hebben ons geweldig goed geamuseerd: shaken in de discotheek, quads rijden, dromedaris rijden, beachvolley, boogschieten, voetballen, het nabijgelegen havenstadje Port El Kantaoui en de medina in Sousse bezoeken, en voor de rest dolce far niente in de zon!

Voor diegenen die geïnteresseerd zijn: we hebben daar een weblog bijgehouden met enkele foto's. Ik beloof hier volgende week ook nog een paar andere leuke foto's te posten, waar op de weblog geen plaats meer voor was.

K gaat verhuizen

Mijn lieve lieve supervriendin K gaat verhuizen. Meer nog: ze gaat samenwonen! Een kleine stap voor de mensheid, maar een gigantische voor haar. Nu zondag is D-day, en dus moesten we gisteren Waardig Toasten op deze blijde gebeurtenis op restaurant in de stad waar ze nu nog heel eventjes woont. En aldus geschiedde...

Op 10 minuutjes rijden was ik er. 't Zal anders zijn als ze in haar nieuwe stek woont, want Grote Liefde komt uit hartje Limburg. Volgens Mappy 77 km verwijderd van waar ik woon, oftewel: "0H47" om er naartoe te rijden zonder file. Valt nog mee hè, maar 't zal toch anders zijn. We zien wel. Want alle clichés op een stokje: echte vriendschap overwint alles.

Bijna weg

Morgen vertrekken we: Ann Reymen, Benjamien Schollaert, redacteurs Maaike en Ward, technicus Hans en ik. Naar Tunesië, samen met de winnaars van onze Alles of Niets-actie van deze week. Ik heb er ongelooflijk veel zin in! Een all in hotel aan de kust met zwembad en toffe mensen: zalig! Zangeres Katerine gaat ook mee. Zij treedt op de laatste avond op in het hotel, helemaal voor ons alleen!
Het enige dat nog ontbreekt is een beetje warmte. Volgens Yahoo Weather was het vandaag in Tunesië 14 graden en regende het. Voor het weekend wordt het 18 graden en 'mostly sunny'. Volgens de collega's die thuis blijven komt het allemaal wel goed. 18 graden in de schaduw, da's zeker 23 graden in de zon! We zien wel. Ik verwacht geen mirakels van het weer, maar hoop wel stiekem aangenaam verrast te worden...
We houden trouwens een blog bij in Tunesië. Voor de geïnteresseerden: allen daarheen!
En nu ga ik mijn valies maken...

Alles of Niets: de eerste finale

Vrijdag was het zo ver: de eerste van 3 Alles of Niets-finales. We spelen deze wedstrijd nl 3 weken lang bij Donna, en elke week zetten we op vrijdag 2 vliegtuigen op het tarmac in Zaventem. De finalisten kiezen zelf in welk vliegtuig ze stappen. 1 vliegtuig stijgt op en vliegt naar een zonnige bestemming, het andere blijft aan de grond.

Het was een ingewikkelde organisatie, die finale! Daarbij kwam nog dat het eerste vliegtuig, naar Fuerteventura, al om 6u vertrok en alle finalisten dus om 2u 's nachts op de VRT moesten zijn. De collega's die mee hielpen om alles in goede banen te leiden en ik waren er al om 1u30. Onmenselijk vroeg!!! Als je dan nog weet dat je mee op reis gaat is dat niet zo erg, maar ik bleef dus thuis. Moe dat ik was... MOE! Maar goed, we moesten erdoor, en... 't is erg goed verlopen allemaal. Doordat ik thuis bleef stond ik wel in voor de opvang van de verliezers, diegenen die dus 'niets' hadden gewonnen. Ik heb nog niet vaak zulke teleurgestelde gezichten gezien. Ik dacht: wat doen wij die mensen toch aan?!
Ze wisten natuurlijk wel dat de kans dat ze alles of niks wonnen 50/50 was, maar toch. Iedereen hoopt tot de laatste seconde dat ie de juiste keuze gemaakt heeft. En als je dan ook nog in het midden van de nacht bent moeten opstaan, dan komt de klap extra hard aan hè. Ik kreeg zowaar medelijden met de arme drommels!
Nog 1 geluk: ze kunnen het volgende week nog eens proberen, en de week nadien nog eens, want we doen het nog 2 keer. Vrijdag 23 maart vertrekken we naar Tunesië (en dan mag ik mee, olé), en de week daarna naar de Costa del sol.

Verspreking

Ik moest gisteren omroepen op Canvas. En 't ging mij niet zo goed af eigenlijk. Beetje moe, waarschijnlijk van het feestje van de avond ervoor ;-) En dus gebeurde het: een klein versprekingetje. 't Was al zo lang geleden dat ik dacht dat het mij niet meer zou overkomen, maar toch... 't Was helemaal niks ergs hoor, ik bleef gewoon een beetje hangen in 1 woord. Maar voor mij is dan de hele avond naar de knoppen. Het kan dan nog de hele tijd prima geweest zijn, dat ene miniscule foutje is het enige dat ik mij nadien nog herinner.
Eerst dacht ik, ach kom, 't is Canvas. Zooooveel mensen zullen het nu ook weer niet gehoord hebben, maar toen zag ik vandaag de jubelende persberichten dat Canvas het gisteren zo goed had gedaan in de kijkcijfers (dankzij het nieuwe programma van Marc Reynebeau en Bart De Wever: Weg van België). Shit.

Het feestje was trouwens niet zo super als ik gehoopt had. Beetje overroepen in de uitnodiging eigenlijk, want het was niet zo straf en extravagant en geweldig als daarin beloofd werd. Jammer...

Extravagant feestje

Ik ben uitgenodigd voor een feestje, zondagavond (morgen) in Brussel. Het is het feestje van een goeie werkrelatie (klinkt stom, I know, maar hoe moet ik het anders omschrijven?). En hij kent wat van feestjes bouwen want hij is zelf evenementenorganisator. En als die mensen iets organiseren voor zichzelf, dan zal het wel In Orde zijn!
Alle genodigden moesten zich akkoord verklaren met het feestreglement dat decadente uitspattingen voorspelt. Ik ben eens benieuwd. Binnenkort ongetwijfeld verslag!

Spannend: Alles of Niets

Maandag beginnen we aan alweer een grote actie op Donna: Alles of Niets. 3 weken lang zetten we elke vrijdag 2 vliegtuigen op het tarmac in Zaventem, maar slechts 1 ervan stijgt op en vliegt naar een zonnige bestemming. De luisteraars die meespelen met de wedstrijd kiezen zelf in welk vliegtuig ze stappen. Ze bepalen dus maw hun eigen lot.
Het wordt spannend, niet alleen voor de kandidaten, maar ook voor ons, want organisatorisch komt er hééééél wat bij kijken. Vlak voor ik in slaap val denk ik al dagen aan vanalles dat nog geregeld moet worden, of bedenk ik problemen die zouden kunnen opduiken, enz. Het wordt ook vermoeiend, vooral de eerste week, want op 16 maart vertrekt het vliegtuig al om 6u 's ochtends en moeten de kandidaten al om 2u 's nachts op de VRT zijn voor de finale. De Donnamedewerkers die alles in goede banen moeten leiden, moeten er nog net ietsje vroeger zijn. Ik dus ook. Aiaiai! Maar allez, als alles goed verloopt zal ik ongelofelijk gelukkig zijn. En daar doen we 't voor!