Ik heb een Plan...

kindje. Een Plan kindje dus, een meisje van 8 uit Vietnam dat Dinh Thi Tun heet. Haar ouders zijn boeren en ze wonen in een huis van dat met modder en stro aaneen geplakt is, zonder WC . Vanaf nu krijgt ze, of toch de gemeenschap waar ze opgroeit, maandelijks een bijdrage waardoor ze hun leven hopelijk een beetje makkelijker kunnen maken. En waardoor Dinh beter onderwijs kan krijgen enzo.
Het voelt wel gek. Ik stortte al wel geregeld wat geld voor Artsen Zonder Grenzen, Unicef, 11.11.11 of Broederlijk Delen, maar nu koos ik er in een opwelling voor om een kindje financieel te adopteren. Ik vermoed dat het effect op de gemeenschap waar het geld terecht komt gelijkaardig is, maar nu krijgt mijn bijdrage een naam en een gezicht, en dat voelt aan als een veel grotere verantwoordelijkheid.
Bij andere goede doelen kon ik ervoor kiezen om een heel jaar niks te storten, en het jaar nadien dan wel weer aan 3 verschillende organisaties, en leek het allemaal niet zo veel uit te maken.
Nu, met dat Plan kindje, zou ik precies niet eens meer durven mijn maandelijkse bijdrage stop te zetten, want daar zou ik Dinh rechtstreeks mee raken! Eigenlijk is dat concept dus wel heel goed bedacht, en ik hoop van harte dat er héél veel goeie dingen met mijn geld gebeuren.
De wereld wordt er dan hopelijk een heel klein beetje mooier door.

Nieuwe job

Ik heb een nieuwe job. 't Is te zeggen: een beetje toch. Mijn baas (Steve) heeft mij vorige week gevraagd of ik zijn 'stafmedewerker' wil worden. En ik heb ja gezegd. Ik zal voor de helft blijven doen wat ik al deed, maar er zullen andere dingen wegvallen en nieuwe dingen in de plaats komen. Ik zal andere mensen leren kennen en nieuwe ervaringen op doen. Ik weet niet héél precies wat het zal worden, maar dat is niet belangrijk. Go with the flow, daar draait het om!

Host Wanted

Net de finale van Host Wanted gezien: de talentenjacht van Jim TV. Ik heb niet alle afleveringen gezien, maar toch een paar. Het is altijd fijn om nieuwe talenten naar boven te zien komen.

De finale ging tussen Bram en Cliff, en de laatste heeft het gehaald. Ikke blij, want hij had iets. Iets jongs, fris, natuurlijks. Geen afgeborstelde figuur die alle clichés ter wereld gebruikt om een interview te doen, maar een spontaniteit die je niet vaak tegen komt. Hij was trouwens gedoemd om de verliezen, want ik supporter blijkbaar altijd voor diegene die tweede wordt (Esther had Idool moeten winnen, net als Wouter en Natalia), maar voor 1 keer was het anders. Gelukkig maar.

Toen Cliff zijn moeder belde met het nieuws dat ie gewonnen had, kreeg ik het eventjes moeilijk en verschoof mijn lens door overvloedig traanvocht. De laatste beelden heb ik dus maar half gezien. Maar 't was mooi, en ik denk dat Jim er een geweldige VJ bij heeft!

Nieuwe film

Ik moest vanmorgen om 11u in Gent zijn voor de visie van een nieuwe Vlaamse film die we met Donna gaan sponsoren. Ik mag op dit moment nog niet zeggen over welke film het gaat, dus dat hou ik dus nog even geheim.
Alle mediapartners waren uitgenodigd (daar hoorde ik dus bij), een aantal acteurs, de regisseur, en ook een testpubliek. Op basis van hun opmerkingen kan er nog gesleuteld worden aan de montage. Wat mij betreft is dat absoluut niet nodig, want de film was ronduit fantastisch!
Fien Sabbe was er ook, met haar zoon van 9 jaar. Na de film sprak ik eventjes met haar, en toen zag ik dat het haar zoon was die ook een rolletje speelde in de film!
Enfin, van zodra er meer over de film bekend gemaakt mag worden zal ik het zeker doen, maar het is er één om naar uit te kijken! Release is voorzien in oktober.

De drinkbus van Tom

Deze namiddag waren we uitgenodigd bij vrienden die in de buurt van Putte wonen om er naar de Ronde van België te gaan kijken. Die passeert nl. voor hun deur, en behalve eventjes naar de koers te gaan kijken is dat vooral altijd een gezellige namiddag.
Vorig jaar hebben we Tom Boonen heel goed kunnen zien, en vandaag is het weer gelukt. Meer nog: voor onze neus gooide hij zijn drinkbus de berm in. Die hebben we uiteraard meteen opgeraapt. Er zat nog een geelachtig goedje in. Het moet een soort van Aquarius geweest zijn. Op de drinkbus stond met rode stift een kruis getekend. Misschien was het goedje wel op één of andere manier geprepareerd? Alle kinderen uit het gezelschap hebben er eens van geproefd, maar jammer genoeg zonder uitzonderlijke prestaties achteraf ;-)