Uitgewaaid

Terug van een weekje Texel, volgens mij ook wel 'the windy island' genoemd.
We logeerden er in een vakantiepark tussen de duinen, met subtropisch zwembad, speeltuin, minigolfterrein, enzovoort. Alles dik in orde.
Het landschap was over 't algemeen wel mooi, zo tussen bos en duin, maar het weer hè.... aiaiai toch! Moest het nu echt zo hard waaien, en moest het nu echt elke dag regenen? Pas op, we hebben ook zon gezien hoor, maar 't was altijd bang afwachten of we droog zouden blijven op fietstocht of een serieuze 'drasj' zouden krijgen.
Soit, we hebben ons goed geamuseerd, we zijn lekker uitgewaaid en kunnen er weer 100% tegen!

Felt it, Loved it, Donna

Ik heb een weekje vakantie. Vanaf nu.
En als dan ik terug aan het werk ga, heb ik nog maar anderhalve (1,5!!!!) dag bij Donna voor ik op 1/9 helemaal naar televisie overstap. Meer dan 10 jaar heb ik bij Donna gewerkt. 10 jaar, met vooral veel ups, maar ook enkele downs. Met de meest fantastische collega's, met de mooiste herinneringen, met zoveel mogelijkheden die voor het grijpen lagen.
Dan begrijp je wellicht dat het raar aanvoelt, en op 29/8, na het afscheidsfeestje, zal het nog vreemder zijn.
Het was tijd voor iets nieuws, maar afscheid nemen vind ik aartsmoeilijk. Het aftellen is nu écht begonnen. Pfff...

Mamma Mia

Dinsdag was ik uitgenodigd op de avant-première van Mamma Mia in UGC Antwerpen. S voelde geen onweerstaanbare drang om mee te gaan, oma was gelukkig wél kandidaat. Zij had de musical ook gezien en vond die geweldig, dus meer van 't zelfde, dat kon er wel bij.

Awel: de film was heerlijk! Beetje onnozel verhaaltje (mama en dochter wonen alleen op een eiland in Griekenland. Dochter gaat trouwen en wil haar onbekende vader uitnodigen op het feest. Ze krijgt haar moeders dagboek-van-toen onder ogen en ontdekt dat ze 3 mogelijke vaders heeft. Dan maar alledrie uitnodigen en uitvissen wie de echte is), maar oooooh zo 'feel good'!

De nummers van Abba, de uitbundige choreografieën en een heerlijke hoofdrolspeelster... Ik had tranen in mijn ogen van ontroering.

Over het algemeen denk ik wel dat je voor dit genre moet zijn ('t is musical en in een film komt dat altijd ietsje geforceerder over dan op het toneel), én dat het ook helpt als je een vrouw bent. Dus, ladies, laat je lief thuis en neem een vriendin mee. Je gaat dansend terug naar huis!

Vliegjes

Ik ging daarstraks eten in de VRT-mess, zo rond 19u30. Ik was aan het Canvassen en dan eet ik op de VRT. Als alles ingelezen is en er alleen nog gecheckt moet worden of alles er goed op staat, permitteer ik mijzelf een glas wijn bij het avondmaal, zo ook vandaag.
Het wijnvat op de VRT telt 2 kraantjes: 1 voor wit en 1 voor rood. Ik vul een glaasje wit en vind tot mijn verbazing zeker 6 kleine vliegjes in mijn wijn. Ik loop ontsteld naar een mess-medewerkster die de koeltogen aan het schoonmaken is. Ik zeg: kijk eens wat ik in mijn wijn vind. Zij, zonder opkijken: "vliegjes? Ja, dat is nu altijd hè. Wacht". Ze neemt mijn glas, zet het opzij, neemt een ander glas en tapt van hetzelfde kraantje een nieuw glas. Zonder vliegjes. "Alsjeblieft", zegt ze. Haar collega komt erbij. "Zitten er weer vliegjes in? Ja, we kuisen dat ding 4 keer per dag uit, en toch geraken ze er altijd weer in hè."
Ajakkes!!!!! Die beesten kruipen volgens mij dus gewoon in het teutje van dat machien, en de eerst volgende die een glas tapt heeft het zitten. NOOIT drink ik nog wijn uit dat vat. Ik hou het wel bij water...