Mamma Mia

Dinsdag was ik uitgenodigd op de avant-première van Mamma Mia in UGC Antwerpen. S voelde geen onweerstaanbare drang om mee te gaan, oma was gelukkig wél kandidaat. Zij had de musical ook gezien en vond die geweldig, dus meer van 't zelfde, dat kon er wel bij.

Awel: de film was heerlijk! Beetje onnozel verhaaltje (mama en dochter wonen alleen op een eiland in Griekenland. Dochter gaat trouwen en wil haar onbekende vader uitnodigen op het feest. Ze krijgt haar moeders dagboek-van-toen onder ogen en ontdekt dat ze 3 mogelijke vaders heeft. Dan maar alledrie uitnodigen en uitvissen wie de echte is), maar oooooh zo 'feel good'!

De nummers van Abba, de uitbundige choreografieën en een heerlijke hoofdrolspeelster... Ik had tranen in mijn ogen van ontroering.

Over het algemeen denk ik wel dat je voor dit genre moet zijn ('t is musical en in een film komt dat altijd ietsje geforceerder over dan op het toneel), én dat het ook helpt als je een vrouw bent. Dus, ladies, laat je lief thuis en neem een vriendin mee. Je gaat dansend terug naar huis!