Roem is relatief

Enkele dagen geleden was er bezoek op de Donnaredactie: 3 meisjes en 3 jongens, samen de Nederlands-Britse groep XYP. En om ons ervan te overtuigen dat ze geweldig konden zingen en leuke nummers hadden, zongen ze er ter plekke 2 live en akoestisch.
Het klonk goed en leuk. En dat was het dan. Net niet goed genoeg voor een plek in de Donna-playlist, want de single klonk toch nog net ietsje anders dan de akoestische versie. Niet slecht, maar ook niet waauw.
Na enig onderzoek bleek de groep al mega in Nederland: daar hebben ze een nummer 1-hit gescoord en treden ze op voor Koninginnedag. Oranje boven dus! Ons lieten ze eerder blauw-blauw.
En zo zie je maar hoe relatief roem wel is. In Nederland worden ze wellicht onder de voet gelopen bij een optreden, worden ze gestalkt en geadoreerd. Bij ons was het: hé fijn bedankt voor het intermezzo, en nu gaan we weer netjes aan het werk.
Wie weet zat tussen die meisjes wel de nieuwe Madonna, of tussen die jongens de nieuwe Robbie Williams. Net daarom zet ik er iets over op mijn blog. Zodat ik nooit meer vergeet dat ik ze ooit vanop 1 meter afstand heb gezien.