Kapper

Ik ben weer eens naar de kapper geweest. Wie deze blog af en toe leest weet dat ik de vorige keer zo ongelukkig was met mijn te kort geknipte frou frou. Ik was dus zeer vurig aan het hopen dat diegene die mij toen dat verschrikkelijke onheil had aangedaan dit keer niet degene was die mij onder handen zou nemen. Nu is het zo dat je altijd mag kiezen wie je haar knipt. Als je geen voorkeur hebt krijg je de eerstvolgende die vrij is. Ik zat al te bedenken hoe ik zou aanbrengen dat iedereen goed was behalve hij, maar stel nu dat hij het zelf zou zijn die mij DE vraag zou stellen, of dat ie het zou kunnen horen als ik mijn veto stelde. Stress!
Enfin, het was zaterdagmiddag en superdruk in de zaak toen ik toe kwam. 5 wachtenden voor mij (je kunt er namelijk geen afspraak maken). Pas na anderhalf uur was het aan mij! Tijdens het kleuren met een nieuw kleurtje (chocoladebruin), kreeg ik wel een glas champagne aangeboden. Ze hadden duidelijk door dat ik daar al heel lang zat. En na het uitspoelen en de speciale verzorging met, zoals ze dat noemden, 'chemistry' voor gekleurd haar en de bijhorende hoofdmassage (wel lekker) was het zo ver. Helaas geen vraag over wie ik als kapper wilde, maar HIJ die mij naar zijn kappersstoel wenkte. Aiaiai! Hij herkende mij. Heb ik jou al niet eens geknipt? Euh... ja. En was je tevreden? (Help!) Euh... mijn froufrou was wel te kort. Ik had het graag schuin aflopend en u had het helemaal recht afgesneden. Ah maar als je niet tevreden bent mag je altijd terug komen om te corrigeren hè. Da's fijn, maar wat te kort is kan je niet bijknippen hè.
Om een lang verhaal (ik heb daar 4 uur gezeten) kort te maken: 't is nu wel geknipt zoals ik het wou. S moet er wel nog wat aan wennen. Ik ook als ik in de spiegel kijk. Maar ik ben een tevreden mens. Oef!