Blij weerzien (x2)

Voor ik aan de uitleg van de titel van dit stukje begin: het pannenkoekenfeest was geslaagd! Veel volk, het plafond bijna mee geflambeerd, en juist genoeg!

's Avonds had Leen Demaré haar ex-collega's uitgenodigd bij haar thuis, om eens fatsoenlijk afscheid te nemen, want toen we het nieuws kregen dat ze naar 4fm overstapte was daar maar weinig tijd voor geweest. Ook daar was veel volk, veel drank en veel plezier! Ik heb er echt super van genoten.

Zaterdag was er een reünie van de keurturnploeg waar ik jaren heb ingezeten, maar waar ik ook al 13 jaar mee was gestopt. Ik was een beetje bang om de clubleden van toen niet meer te herkennen, maar dat viel geweldig goed mee. De namen, dat was wat moeilijker, maar de gezichten kende ik nog allemaal. Grappig hoe die jonge ventjes van de mini-keurploeg van toen nu echte mannen geworden waren. Bijna alle vrouwen hadden intussen kinderen gekregen, en 't was geweldig om te horen wat er van iedereen geworden was. Het werd alweer, net als bij Leen, later dan ik gepland had, maar ja, zo'n reünie organiseren ze waarschijnlijk maar 1 keer, dus ik moest ervan profiteren!

Vanmiddag dan met kids naar de feestelijke première van Happy Feet geweest, de tekenpinguinfilm die het in Amerika al beter doet dan James Bond. De inleiding was verschrikkelijk: het duurde een half uur (!!!), was slecht voorbereid en de presentatoren (Eric Baranyanca en Grietje Vanderheyden van de Ketnetband) moesten de vragen aan de Vlaamse stemmencast van hun papiertje aflezen. Schandalig eigenlijk, want ze worden er waarschijnlijk goed voor betaald.
De film was matig. Teveel gezang en te weinig verhaal. Geef mij maar Bond, James Bond ;-)