Party time
Zaterdag werd het Antwerpse Sportpaleis omgetoverd tot discotempel voor de Studio 54 Party. Wij met een pak collega's ernaartoe, maar niet voordat we ons in de gepaste outfit hadden gestoken.
Met z'n vieren (Robin, Bart, Maarten en ik) waren we naar het kostuumfonds van de VRT gegaan om ons daar volledig in discostijl te laten uitdossen. Ik zag meteen een glitterjurkje hangen, dat nog voor het Swingpaleis gemaakt was: vooraan rode glitters, achteraan groen. Mét de gepaste zilveren plateaulaarzen erbij! De zilveren sakosj van mijn moeder uit haar jonge tijd maakte het plaatje compleet. Ik was nog gaan winkelen op zoek naar glitteroogschaduw, maar die heb ik niet meer gevonden.
In de auto op weg naar het Sportpaleis hoopte ik vurig dat ik nu toch maar geen autopech zou krijgen of door de politie zou worden tegen gehouden, want uit de context van zo'n discoparty gerukt is zo'n outfit toch redelijk belachelijk. Maar eens op de VIP-parking aangekomen zag ik dat het goed was: iedereen was verkleed!
We werden met een limo opgehaald en precies voor de deur van het Sportpaleis afgezet. Daar stonden 2 kamelen en enkele koelte-toewuivende negers de gasten te verwelkomen. Tof begin!
In onze Donna-loge was het nog rustig toen ik toekwam, maar stilaan stroomde die vol, en er is van de eerste tot de laatste minuut gedanst! 't Was lang geleden dat ik nog zo lang op de dansvloer had gestaan, en wonder boven wonder lukte het prima op mijn plateauschoenen.
Iets na 2u had ik het gehad, meer moest dat niet zijn, en mijn bed riep. Ik weet nog niet hoe lang mijn collega's het hebben uitgehouden, maar ik ben er vrij zeker van dat het buiten bijna licht zal geweest zijn toen de laatste vertrok. Morgen hoor ik ongetwijfeld alle details op 't werk!
Met z'n vieren (Robin, Bart, Maarten en ik) waren we naar het kostuumfonds van de VRT gegaan om ons daar volledig in discostijl te laten uitdossen. Ik zag meteen een glitterjurkje hangen, dat nog voor het Swingpaleis gemaakt was: vooraan rode glitters, achteraan groen. Mét de gepaste zilveren plateaulaarzen erbij! De zilveren sakosj van mijn moeder uit haar jonge tijd maakte het plaatje compleet. Ik was nog gaan winkelen op zoek naar glitteroogschaduw, maar die heb ik niet meer gevonden.
In de auto op weg naar het Sportpaleis hoopte ik vurig dat ik nu toch maar geen autopech zou krijgen of door de politie zou worden tegen gehouden, want uit de context van zo'n discoparty gerukt is zo'n outfit toch redelijk belachelijk. Maar eens op de VIP-parking aangekomen zag ik dat het goed was: iedereen was verkleed!
We werden met een limo opgehaald en precies voor de deur van het Sportpaleis afgezet. Daar stonden 2 kamelen en enkele koelte-toewuivende negers de gasten te verwelkomen. Tof begin!
In onze Donna-loge was het nog rustig toen ik toekwam, maar stilaan stroomde die vol, en er is van de eerste tot de laatste minuut gedanst! 't Was lang geleden dat ik nog zo lang op de dansvloer had gestaan, en wonder boven wonder lukte het prima op mijn plateauschoenen.
Iets na 2u had ik het gehad, meer moest dat niet zijn, en mijn bed riep. Ik weet nog niet hoe lang mijn collega's het hebben uitgehouden, maar ik ben er vrij zeker van dat het buiten bijna licht zal geweest zijn toen de laatste vertrok. Morgen hoor ik ongetwijfeld alle details op 't werk!
0 Comments:
Post a Comment
<< Home