2 slachtoffers so far

Ze zitten dus in onze slaapkamer, de muizen. 2 nachten achter elkaar hebben we er een kunnen vangen. De eerste nacht kroop er één in de kruimeldief die de kinderen op onze kamer hadden achter gelaten (en kruimels, dat lusten muizen dus blijkbaar graag), en toen heeft S, de koelbloedige ridder, een uur geduld gehad om le moment suprême af te wachten waarop hij een blad voor het teutje van de kruimeldief kon schuiven waardoor het beest gevangen zat. Hij heeft ze door het badkamerraam een kans op een tweede leven gegeven (al weet ik niet of die beesten een val van op een eerste verdieping altijd overleven, maar soit).
De tweede nacht werden we wakker van een dichtslaande val en een naspartelend beestje. Effe zielig, dat wel, maar anders krijg je ze toch niet weg. Slachtoffer 2 ligt nu nog in onze kamer op mij te wachten, want het is mijn fijne taak om haar te begraven in de vuilbak. Jakkes!